-En öndeki net nokta ile en ardaki net nokta arasındaki mesafe, istenilen netliğin sınırları, diyafram açıklığı gibi birtakım etkenlere, alan derinliği sınırları bunlara bağlıdır. Mesela diyafram çapı küçüldükçe alan derinliliği azalır. Geniş açılı objektiflerde alan derinliği fazla iken, dar açılı objektiflerden alan derinliği kısadır. Film düzlemi ile netlik yapılan konu arasındaki mesafe doğru orantılıdır. Bunlar azaldıkça alan derinliği azalır, bunlar arasındaki mesafe arttıkça alan derinliği de artar.
-Her fotoğrafta bir ilgi merkezi oluşturulması lazım. İlgi merkezi izleyicinin ilk dikkatini çeken şeydir. İlgi merkezi fotoğrafın tam ortasında veya kenarında olmaması çünkü dengeyi bozar.
-Çoğu kişi fotoğrafta daha detay yakalamak için çok uzaktan fotoğraf çekerler fakat bu yanlıştır. Çok fazla detay ekleyerek vurguyu arka plana bırakır. Eğer kameranızı insan boyundan tutarak çekim yaparsanız bakanın görüntüyle kendini bir arada hissetmesini sağlar. Aşağıdan çekim yaparsanız ihtişamlı görüntüler yakalayabilirsiniz. Kameramızı insan boyundan daha yukarı çekim yaparsak küçümser algı yaratır.
-Fotoğraf formatımızın şekli dikdörtgendir. Fotoğraf makinenizi doğrultacağınız her şey dikdörtgen, çember, üçgen, bu şekillerden birine veya bu kombinasyonlarından indirgenebilir.
-Bazı fotoğraflar sanki çerçevenin dışından çıkacak veya bizi başka bir dünyaya götürecek gibi geliyor. Fotoğrafta üç boyut yanılsaması var ve bu perspektif hileleriyle gerçekleşebilir. -Bir binanın nasıl sağlam temeller varsa fotoğrafın temeli de kompozisyondur. Kompozisyon öznel seçimlere dayanmaktadır. Önceden hesaplatılmaz sadece o an hissedilir. Çevrenize dikkatlice bakarsanız yönlendirme çizgileri bulabilirsiniz. Yönlendirme çizgileri sizi bir yolculuğa çıkarttırır, fotoğrafçının sizi götürmek istediği yere götürür. İster cep telefonlarınızı ister fotoğraf makinalarınızı kullanın boş alanları kompozisyonlarınızın bir elementi olarak düşünmeyi öğrenmelisiniz. Fotoğrafçılıkta kompozisyon öğeler çizgiler, şekiller, boş alan ve sadeleştirme, doğal kadrajlama, tek sayı kuralı ve ritimdir. Çizgilerin hepsinin anlamları ve algıları vardır. Çizgiler izleyicinin gözünü konuya yaklaştırabilir, uzaklaştırabilir veya fotoğrafı bölebilir. Mesela dikey çizgileri, güçlü bir ifade ve ritim oluştururlar. Yatay çizgiler denge ve uyumu simgeler, sakin fotoğraflarda daha çok rastlarsınız. Diagonal çizgiler ise hareket belirtirler. Çizgilerin oluşturduğu ara bölgeleri şekillerdir. Fakat izleyicinin şekilleri görüp göremeyeceği bilemeyiz çünkü gizemli bir hava katar. Şekilleri oluşturmanın birkaç yolları mevcuttur. Fotoğrafta istediğimiz bölümleri kırparak izleyicinin dikkatini çekebiliriz. Bazen o kadar da büyük veya küçük olmayan objeleri daha büyük ve daha küçük göstermek isteyebiliriz. Fotoğrafı bölümlendirerek, genellikle bir obje konarak yapılır ve böylece simetri oluşturabiliriz. İster cep telefonlarınızı ister fotoğraf makinalarınızı kullanın boş alanları kompozisyonlarınızın bir elementi olarak düşünmeyi öğrenmelisiniz. Boş alan dikkat çekmek için yapılmaz, ana objeyi göstermek için tek düz renkler kullanılır ve kontrast azdır. Çerçeveleme veya doğal kadrajlama çok güçlü bir araçtır o yüzden sıradan şeyleri için kullanılmaması lazım. Önemli olan fotoğrafınızın formatı doğal akışın içerisinde uyumlu olmaktır. Kalabalık bir yeri çekiyorsanız mutlaka çerçeveleme kullanın çünkü daha fazla dikkat çekici olur. Çerçeveleme veya doğal kadrajlama çok güçlü bir araçtır o yüzden sıradan şeyleri için kullanılmaması gerekiyor. Tek sayı kuralı kullandığımızda 3 veya 5 obje bulunması lazım ve ortada mutlaka dikkat çekmek istediğimiz konu yer vermemiz gerekiyor. Birbirini tekrar eden her şey bir ritim oluşturur, ritmin nasıl olması gerektiğini de fotoğrafçı seçer. Fotoğrafta kompozisyon oluşturmak ışık, makine ve arka plan kadar önemlidir. Fotoğraf formatınız nasıl bir manzara veya portre çekim yaptığınıza bağlı değildir. Bu nedenle daha iyi fotoğraf çekmek isteyenler için kompozisyon kulları bilmesi önemlidir.